شناسایی عوامل توسعه‌دهنده فرهنگ کارامدی جمعی معلمان شهر تهران از دیدگاه خبرگان

معلمان، آینده‌سازان و مهم‌ترین نیروی محرک توسعه هر کشور هستند. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر رشد و توسعه فرهنگ کارامدی جمعی معلمان در مدارس شهر تهران بود. این مطالعه با رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناختی انجام شد. برای شناسایی عوامل توسعه‌دهنده کارامدی جمعی معلمان از سه نظریه‌پرداز بین‌المللی و بیست و یک کارشناس داخلی که در حوزه تعلیم و تربیت صاحب‌نظر بودند، مصاحبه نیمه‌ساختار یافته صورت گرفت که بطور هدفمند انتخاب شده بودند. داده‌های لازم براساس اشباع نظری جمع‌آوری گردید؛ چرا که بعد از 24 مصاحبه به اشباع نظری رسیدیم. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار NVivo 10 استفاده گردید. یافته‌های این تحقیق حاکی از آن است که 8 عامل بیشترین نقش را در رشد و توسعه فرهنگ کارامدی جمعی معلمان در مدارس ایفا می‌نمایند. این عوامل عبارتند از: «کیفیت زندگی معلمان» دارای بیشترین امتیاز و در جایگاه اول، «توانمندسازی معلمان» در جایگاه دوم، «ویژگی‌های انگیزشی» در جایگاه سوم، «ساختار توانمندساز» در جایگاه چهارم، «ویژگی‌های شخصیتی» در جایگاه پنجم، «نظارت و راهنمایی» در جایگاه ششم، «برنامه‌ریزی هدفمند» در جایگاه هفتم و «سیاستگذاری‌های آموزشی» در جایگاه هشتم قرار گرفتند. در نهایت بر اساس عوامل هشت‌گانه مدلی ارائه گردید که می‌تواند منشور راهنمای برنامه‌ریزان و سیاستگذاران آموزشی کشور قرار گیرد. از طرفی، فرهنگ کارامدی جمعی معلمان در مدارس زمانی رشد و توسعه پیدا می‌کند که عوامل مطروحه و راهکارهای ارائه شده مورد توجه قرار گیرند.